1.Ընտրի՜ր թեմաներից մեկը և գրի՜ր պատում։
- Աշխարհի ամենավառ միջոցառմանը ես շատ էի սպասել»։
2. «Գրադարանավարի օրագիրը »։
3. «Գյումրին Հայաստանի ամենահետաքրքիր քաղաքներից է»։
Հայոց լեզվի ոճերը։
Հայերեն «ոճ» բառը համապատասխանում է հունարեն «ստիլոս» բառին, որ շատ լեզուների մեջ մտել է «ստիլ» ձևով: Հունարեն և հայերեն բառերն ունեցել են իմաստային գրեթե միևնույն զարգացումը: «Ոճ» նախապես նշանակել է ծղոտ, ցողուն, որով հնում գրել են:
Լեզուն տարբերվում է ոչ միայն անհատից անհատ, այլև ըստ հասարակական խմբերի և գործունեության բնագավառների:Միևնույն անհատն էլ միևնույն միտքը տարբեր պայմաններում տարբեր ձևով է արտահայտում` նայած այն բանին, թե ինչի՞ մասին է խոսում, ում հետ և ի՞ նչ նպատակով: Հաղորդակցման բնագավառի առանձնահատկութ-յուններով, խոսողի (գրողի) անհատական լեզվական հակումներով, ճաշակով ու սովորություններով, խոսքի իրադրությամբ, առարկայի բնույթով, նպատակադրությամբ և ներգործուն լինելու պահանջով պայմանավորված լեզվական տարբերությունները ոճական բնույթ ունեն: Ոճը հուզաարտահայտչական-գնահատողական նշանակությամբ օժտված լեզվական-խոսքային տարրերի ամբողջությունն է, համակարգը, որը հատուկ է հաղորդակցման այս կամ ոլորտին, իրադրությանը, սոցիալական կամ պրոֆեսիոնալ խավին` խմբավորմանը, անհատին:
Ոճերը լինում են երեք տեսակ` գործառական, իրադրական և անհատական:
Գործառական ոճ
1.Գործառական ոճերը կապված են հասարակական կյանքի առանձին բնագավառների հետ. լինում են առօրյա խոսակցական, վարչագործարարական, գիտական, հրապարակախոսական, գեղարվեստական:
Առօրյա խոսակցական ոճը հատուկ է հիմնականում բանավոր խոսքի ոլորտին: Դրա դրսևորման ձևը երկխոսությունն է: Այդ ոճին հատուկ են հուզականությունը և պատկերավորությունը, արտահայտչականությունը և անմիջականությունը: Այդպիսի խոսքում մեծ թիվ են կազմում հարցական, պատմողական, բացականչական նախադասությունները, հաճախակի են կրկնությունները, միջարկումները, թերասումները, գրական լեզվից շեղումները, շատ են գործածվում առօրյա կյանքի բառեր, ձայնարկություններ և վերաբերականներ: Այդ խոսքը կարող է ընթանալ հանդարտ պատմողական ձևով, ստանալ հարց ու պատասխանի ձև, վերածվել վեճի`խոսող կողմերի վերաբերմունքի բուռն արտահայտությամբ և արագ տեմպով:
Վարչագործարարական ոճը հանդես է գալիս պետական գործունեության ոլորտում, պաշտոնական գրագրության մեջ և գործնական գրություններում`դիվանագիտական փաստաթղթերում, օրենքներում, հրամանագրերում, արձանագրություններում, դիմումներում և այլն: Դա իր բնույթով գրեթե հակադրվում է առօրյա խոսակցականին, զուրկ է հուզականությունից և պատկերավորությունից, բառերը գործածվում են ուղղակի իմաստով, խոսքը հակիրճ է, ձևակերպումները` ճշգրիտ, բացակայում են բացականչական նախադասությունները, ձայնարկութ-յունները, պարտադիր է քերականական կանոնավորությունը: Հնարավորին չափ բացառվում են երկիմաստ արտահայտությունների գործածությունը: Հաճախադեպ են գրաբարյան ի, աո, ըստ, ընդնախդիրներում ենթարկվել ունենալ, առնել բայերով կապակցություւնները, վերո-, ներքո— կազմիչներով բաղադրությունները և այլն: Ընդհանրապես շատ են նույնատիպ, այսպես կոչված, կաղապարային արտահայտությունները:
Գիտական ոճը հանդիպում է գիտական աշխատություններում, դասախոսություններում, զեկուցումներում, ելույթներում: Այդ ոճին հատուկ են վարչագործարարական ոճի բոլոր էական հատկությունները, որոնք վերջինս տարբերում են առօրյա խոսակցականից: Սակայն գիտական ոճը տարբերվում է վարչագործարարակաևից: Նախ` նրան բնորոշ է ավելի շատ դատողական, քան նկարագրական խոսքը, թեև գիտատեխնիկական որոշ աշխատություններում, զեկուցումներում, դասախոսություններում նկարագրությունը դառնում է խոսքի հիմնական նպատակը: Երկրորդ` գիտական խոսքի մեջ մեծ տեղ են գրավում մասնագիտական բառերն ու տերմինները. Գիտակցաբար խուսափում են վարչագործարարական ոճին հատուկ կաղապարային արտահայտություններից: Գիտական ոճին հատուկ են դատողական տիպի բառերն ու շաղկապները` այսպիսով, հետնաբար, ուրեմն, որովհետև, բանի որ, այսինքն, սրանով իսկ և այլն: Գիտական ոճի մի տեսակն է գիտահանրամատչելի ոճը, որ բնորոշ է ոչ մասնագետ ընթերցողների համար գրված աշխատություններին, լայն զանգվածների համար նախատեսված գրքերին, գրքույկներին, հոդվածներին, հանրամատչելի զեկուցումներին ու դասախոսություններին: Այս դեպքում ավելի քիչ են օգտագործվում նեղ մասնագիտական տերմինները, խոսքն ավելի ազատ է և կառուցվում է այնպես, որ ընթերցողին կամ ունկնդրին հասկանալի ու հետաքրքրական լինի, կարող են լինել նաև առօրյա խոսակցական և գեղարվեստական ոճի տարրեր:
Հրապարակախոսական ոճը հանդես է գալիս պարբերական մամուլում և հրապարակային ելույթներում: Հրապարակախոսական ոճը համատեղում է գիտական և գեղարվեստական խոսքի առանձնահատկությունները: Նրա նպատակն է ազդել ընթերցողի կամ ունկնդրի ոչ միայն մտքի ու դատողության, այլև կամքի, զգացումների ու երևակայության վրա, նրան գործի մղել, հուզել: Եթե համոզիչ լինելու համար հրապարակախոսությունը պետք է կառուցված լինի ճշգրիտ դատողությունների և փաստերի վրա, ապա ավելի ազդեցիկ ու ներգործուն լինելու համար պետք է լինի արտահայտիչ, պատկերավոր, հուզական: Այն յուրահատուկ մենախոսություն է`օժտված արտահայտ-չական համապատասխան միջոցներով:
Գեղարվեստական ոճին հատուկ են պատկերավորությունը և հուզականությունը: Այն պայմանավորված է գեղարվեստական երկի ստեղծագործական բնույթով և գեղարվեստական արժեքով, որոնց համապատասխան` երկի հեղինակը լեզվական միջոցների որոշակի նպատակադիր ընտրություն է կատարում: Գեղարվեստական խոսքը, ուղղված լինելով մեծաքանակ ընթերցողների կամ ունկնդիրների, կարող է հանդես գալ և՛ մենախոսության, և՛ երկխոսության ձևով, ընդ որում վերջինիս նպատակն այս դեպքում իրականության ստեղծագործական վերարտադրությունն է: Գրական երկի հեղինակը հատուկ դիտավորությամբ կարող է մյուս ոճերը ընդօրինակել, պատմական այս կամ այն դարաշրջանին հատուկ միջավայր ստեղծելու համար օգտագործել առդեն հնացած բառեր ու արտահայտություններ, տվյալ վայրը և նրա կենցաղը Նկարագրելիս դիմել այդ վայրին հատուկ բառերի և արտահայտության եղանակների, նույնությամբ վերարտադրել հերոսների լեզվական առանձնահատկությունները: Այս երևույթը կոչվում է ոճավորում:
1.Գործնական աշխատանք։
Կետերի փոխարեն գրի՛ր փակագծում տրված, տեքստի ոճին համապատասխանող հոմանիշներից մեկը:
Ներկա ժամանակներում մարդկանց առողջության համար առանձնահատուկ վտանգ է հարուցում (հարուցում, ներկայացնում) մթնոլորտային օդի աղտոտումը (կեղտոտումը, աղտոտումը), որովհետև (քանզի, որովհնտև) դա այն միջավայրն է, որի հետ մարդն իր կյանքի ամեն մի (ամեն մի, յուրաքանչյուր) ակնթարթում շփվում է: Բազմաթիվ են մթնոլորտային օդն ադտոտող միացությունները: Մեզ հայտնի ընդարձակ (մեծ, ընդարձակ) ցուցակից կարելի է. առանձնացնել (ջոկել, անջատել, առանձնացնել) մի խումբ նյութեր, որոնք գրեթե միշտ առկա են արդյունաբերական խոշոր (մեծ, խոշոր, կարևոր) քաղաքների մթնոլորտում:
2.Գրիր նախադասություններ՝ առօրյա-խոսակցական,գեղարվեստական, գիտական ոճերով։
27.09.23
1.Տրված բաղադրյալ բառերից նոր բառեր կազմի՛ր` այլ արմատ կամ ածանց ավելացնելով: Օրինակ` ժառանգական — ժառանգականություն, տեխնիկական -գիտատեխնիկական:
Մարդկային, ծայրահեղ, ստամոքսային, գիտակցություն, ակնաբույժ, մթնոլորտ, որոշում, ընդհատ, օրինաչափ, ձեռնարկ, մանրէ, փոխանակություն:
2.Տրված արմատներով բաղադրյալ (բարդ և ածանցավոր) բառեր կազմի՛ր` դրանք դնելով նոր բառերի սկզբում, մեջտեղում և վերջում:
Ուղի, ուղիղ, աղտ, ախտ, ուղտ, ախտ, թիռ, թրջ(ել):
3. Հոմանիշներից յուրաքանչյուրով նախադասություն կազմի՛ր:
ա) Պաշտպանել, պահպանել: բ) Պատրվակով, շնորհիվ: գ) Դրդել, մղել:
4.Տրված բառերի բոլոր հոմանիշեերը գրի՛ր ըստ իմաստների սաստկության:
Օրինակ` կռվել — վիճել, գժտվել, ընդհարվել, իրար ուտել, պատերազմել:
Քամի, ձայն, վախ, գեղեցիկ, տգեղ, շատ, ցանկություն, ծիծաղել:
4.Հոմանիշներից յուրաքանչյուրով նախադասություն կազմի՛ր: ա) Պաշտպանել, պահպանել: բ) Պատրվակով, շնորհիվ: գ) Դրդել, մղել: