Պլպուղու զվարճախոսություններից
Ղզղանը
Պլըպուղուն աչքը էնա ինում Մելիք-Շահնազարեն ղզղանեն:Մին գիրագի օր ծեն ա տամ, ղզղանը յոր օնում, վար մեչին փլավ իփի :Պիրում ա էրկու օր պահում, մին կուճուր ղզղան էլ մեչին տինում, տանում տամ Մելիք- Շահնազարեն: Սա հրցնում ա,թա, էս կուճուրը հինչա, Պուղին ասում ա, վար պա ասել չըս, ղզղզանը ծնալա: Մելիքը սուս ա անում, ճոխտ ղզղանը յոր օնում: Մին շեբթան ետը համին ղզղանը նորից ա օզում: Մելիքը մտածումա, վար տա, բալի նորից ա ծնում, ղզղանը տամա Պուղուն:Մին ամիս անց ա կենում, Պուղին ղզղանը պիրում չի: Մելիքը ղզղանը ետա օզում, Պլըպուղին ասում ա, վար ստակալ ա: Մելիքը զարմանում ա, թա հունց կարող ա ստակի: Պուղին ասում ա, թա էդ հունցա՝ ծնելին հըվատումըս, ստըկելին հվատում չըս:
Առաջադրանք:
Տեքստը դարձնել գրական հայերեն:
Պլըպուղին աչք է դնում Մելիք-Շահնազարի կաթսայի վրա։ Մի կիրակի օր ձայն է տալիս, որ կաթսան վերցնի, փլավ եփի։ Բերում է, երկու օր պահում, մի փոքր կաթսա էլ մեջն է դնում, տանում տալի է Մելիք-Շահնազարին։ Սա հարցնում է, թե՝ էս փոքրը ի՞նչ է։
Պուղին ասում է․
– Վա՜յ, բա չես ասի՝ կաթսան ձագ է ունեցել։
Մելիքը ձայն չի հանում, զույգ կաթսան վերցնում է։ Մեկ շաբաթ հետո նորից կաթսան ուզում է։ Մելիքը մտածում է, որ գուցե նորից ձագ հանի, կաթսան տալիս է Պուղուն։ Մեկ ամիս անցնում է, բայց Պուղին կաթսան չի բերում։ Մելիքը կաթսան հետ է ուզում, Պլըպուղին ասում է՝ սատկել է։ Մելիքը զարմանում է, թե ինչպես կարող է սատկել։ Պուղին ասում է․
-Այդ ինչպե՞ս է, որ ձագ հանելուն հավատում ես, իսկ սատկելուն չես հավատում։
Արցախյան առածներ և ասացվածքներ:
Վախե էն կյետան, վըեր վըեչ վշշամ ա, վըեչ թըշշամ: է:
Վախեցիր այն գետից, որը ոչ վշշում է , ոչ էլ թշշում։
Ախպերը ախպորը մեռնելը օզիլ չի, ամմա փիս ապրելը կոզի:
Եղբայրը եղբոր մեռնելը չի ուզի, բայց վատ ապրելը կուզի։
Էն վաղ ար, վըեր էշը կաղ ար:
Վաղ էր, երբ էշը կաղ էր։
Ծյունին տակեն յեխտը կյարունքը պեց կըինի:
Ձյան տակի կեղտը գարնանը կերևա։
Վըեննըտ յորղանըտ ըգյորա մեկնե:
Ոտքդ վերմակիդ չափով մեկնիր։
Կյառնը կյուլին պահ չըն տալ:
Գառը գայլին պահ չեն տա։
Ուրուշու ծին եր ինողը ճելլի վըեր կըկյա:
Ուրիշի ձին քշողը կընկնի։
Շանը քըշտավը առանց մըհակ քինիլ չըն:
Շան մոտով առանց մահակի չեն անցնում։
Քուռանա էն աշկը, վըեր առաջ ուրան չի տըեսնալ:
Կուրանա այն աչքը, որը իրենից առաջ ոչինչ չի տեսնում։
Միչև խելունքը մտածե, պելը կետը անց կըկենա:
Մինչև խելոքը մտածի՝ ինչպես անցնի գետը, անխելքը կանցնի։
Շոնը շանը վըեննը կոխել չի:
Շունը շանի թաթը չի տրորի։
Կըռվումը չամենչ չըն պըժենում:
Կռվի մեջ չամիչ չեն բաժանի։
Լյավ արտեն մաչին էլ կածուկ կըինի:
Լավ արտի մեջ էլ փուշ կլինի։
Հիշքան սարը պեցուր ինի, կըլխեն ծունը շատ կըինի:
Որքան սարը բարձր լինի, այնքան սարի ձյունը շատ կլինի։
Թա չոր ծառը կընանչի, անխրատն էլ կհըմանչի:
Ինչքան ծառը կկանաչի, այնքան անխրատը կամաչի։
Լյավ ծաղկեն յրան մըղրաճանջ շատ կըինի:
Լավ ծաղկի վրա շատ մեղրաճանճ կլինի։
Կընգանը քանդած տոնը աստված էլ չի կարել շինի:
Կնոջ քանդած տունը Աստվածն էլ չի կարող կառուցել։
Փուլը մարթին տանում ա երգինքը, մնել ընդըղան վըեր քցում:
Կործեն շատը խրեգյ խոսողը կանե:
Մարթ ուրան կծոն լյավ ա օտում, քան ուրիշի մեղրը:
Ըրբան ճըռռալին տըեղ, ըրբաչին ա ճըռռում:
Յըմուշին լյավը աղվեսն ա օտում:
Փըշըկատարը մինչև կեսօր տուզնը կըմնա:
Հացետ մինը կըեր, մինը՝ մատաղ ըրա:
Սև չամենչը խանեն ջուբումը կըինի:
Շարունակելի
Առաջադրանք:
Առած-ասացվածքները դարձնել գրական հայերեն
Տանը հաց ու շոր վըեր ճարվից, կես խանըս:
Տոն քընդողեն տոն չինիլ:
Հուվեր կյուլան փախչի, արչեն ճյանգը կընգնե::
Կուճի խոխան մորը ծույներեն ա ցավ տամ, մեծը՝սըրտեն:
Կարթած մարթը տուզնը չի մնալ:
Ուջաղեն մոխերը քամուն չըն տալ:
Շոնը հըչելու հետե ըն պահում:
Շանը պյունին քշտեն աղվես չի կենալ:
Նախշուն կընգանը իրեսան պաչի, կյեշին՝ ծերքան:
Մեղավերեն լուզուն կարճ կըինի:
Նըլբանդին ծին պեպեգյ կըինի:
Շընըհաչոցն էլ փեշակ ա, վըեր սըվերիս:
Մինչև պած չինի, պող չի տեռնալ:
Նեղ օրվա ումբրը կարճ կըինի:
Ճղուպուրը պատան տաս նըստա չի կենալ:
Մտքումտ վըեր տեղ ինի, սարեր շոռ կտաս:
Կծեգը վըեր ետա տամ, էլ փռնվում չի:
Հմաշկուտ կնեգյը տղա չի պիրում:
Առաջադրանք:
Առած-ասացվածքները դարձնել գրական հայերեն
Կազմել փոքրիկ բառարան` արցախի բարբառի բառերի փոխադրումով:
Բնությունը ներկայացնող բառեր
- Վըղ —հող
- Իրիքնակ —արև
- Լյուսնինգա —լուսին
- Ծյոր —ձոր
- Ծաղեգյ—ծաղիկ
- Ճեղնը —ճյուղ
- Տակռե —արմատ
- Տիրև —տերև
- Տափ —հատակ
- Ճուր —ջուր
- Փադ —փայտ
- Ծըմեռնը —ձմեռ
- Ամեռնը —ամառ
- Շոք —հով
- Ցորտցորտ —սառը
- Կածկած —շատ տաք
- Թքուչի —գոլ
- Թոռ —անձրև
- Բրջիմ —
- Կյուլ —գայլ
- Շոն —շուն
- Ճոտ —ճուտ
- Ղազ —բադ
- Վերցակ —աքլոր
- Կուլ —գայլ
- Չաղալ —շնագայլ
- Օղտը —ուղտ
- Միսիրի —հնդկահավ
- Ըլբաստրակ —նապաստակ
- Օխծը —այծ
- Մոկուն —մուկ
- Ծուկուն կամ ծյուկուն —ձուկ
Խոհանոց և ուտելիք ներկայացնող բառեր
- Փլավքամիչ — փլավքամիչ
- Քըթöլ — գդալ
- Տէնակ — դանակ
- Թուրուն — թոնիր
- Պըրինձ — բրինձ
- Կինի — գինի
- Ծյու — ձու
- Յուղուծու — ձվածեղ
- Թօթ — թութ
- Հուն — հոն
- Սօղան — սեղան
- Կընանչի —կանաչի
- Տըկօղէն —
- Ճըղօպուր —
- Գյավալ — դամբուլ
- Շավթալ —դեղձ
- Կարկաժ — բրանի
- Սըրկևուլ-սերկևիլ
- Մըհասուր — մասուր
Այլ բառեր
- Համութ —
- Փիյադա —
- Խըբըրբիզա — լ
- Քըթըփըթի —
- Պրտտուս —
- Պոկ —
- Քյոմագ —
- Դոխտուր — բժիշկ
- Մագազինչիկ —
- Ղըլմըղալ —
- Պարիկամ —
- Հըրսանեք —
- Հարթնը
- Ախպեր —
- Փիչ —
- Հիշտ —
- Սոտ —
- Տյուս —
- Հետան —
- Նհետ —
- Մաշառ —
- Հափուռ —
- Վեչինչ —
- Պըրտող —
- Կյարմուր —
- Սիպտակ —
- Կյապուտ —
- Մինակ —
- Հլիվոր —
- Պերան —
- Կուճուր —
- Բաբաթ —
- Համամ —
- Դաբան —
- Օնջ —
- Մըկըլմանդիլ —
- Զերթուն —
- Կլոխ —
- Անջուկ —
- Կեռեք —
- Տմտեմուկ —
- Աշկ —
- Օնք —
- Ծերք —
- Վենը —
- Վընաման —
- Կըլըկոնձի —
- Դըրբըզա —
- Շեն —
- Փլիքյան —
- Ճաղար —
- Ծմակ —
- Հըղեց —
- Դոնգի —
- Ոտն —
- Յորղան —
- Մուկլի-մանդլի —
Գործողություն ցույց տվող բառեր
- Թիմաշա անել —
- Հմանչիլ —
- Կզնվել —
- Քաթ անել —
- Քիս ըս —
- Կյաս ըս —
- Թխես ըս —
- Ես քեզ սիրիս ըմ —
- Հըվըտա՞ս չըս —
- Կենգատ անել —
- Թարիփ անել —
- Լաց ինիլ —
- Ուրխանալ —
- Գիդում չում —
- Գիդում ում —
- Եշիլ —
- Սկանալ —
- Շաղվել —
- Տըռնըտոռնը ընգել —
- Կըզնըվցընել —
- Դըրդըհան անել —
- Պար կյալ —
- Եր կենալ —
- Քինալ —
- Ճարել —
- Շըրըշուղ անել —
- Ման կյալ —
- Տըմանալ —
- Քյոմագ անել —
- Կեց տալ —
- Ղարկել —
- Յեր օնել —
- Դինջանալ —
- Ամալ չի կյամ —
- Ամալ ա կյամ —
- Զուրթնանալ —
- Ստակալ ա —
- Անգուջ կալ —